BEN GÖNLÜMÜ KIŞA KAPTIRDIM
Ben gönlümü kışa kaptırdım.
Rüzgar gerçeği yüzüme çarptığın gibi çarpardı
Senin gibi yüzüme, yüzüme.
Soğuğa dayanmazdı ellerim.
Örtümün altında gizlediğim incecik bileklerimi görsen
Ödün kopar, acı acı ağlardın.
Yine de ben bu gönlümü kışa kaptırdım.
Omzuna geçirip de bizim o küçük sokaklarda gezdirdiğin
Yağız ceketini de sana çok yakıştırdım.
Belli ki ondan kışlara kaldım.
Birde giyemedim incili abayamı,
Ben ceketine hayran hayran ,
Yine de bu gönlümü kışa kaptırdım.
Gelsen …
Olmaz ya hani
Geliversen,
Evdeki peteklerden en sıcağının yanına
Bir kanepe uzattım ;
boyu boyuna.
En has kahveleri rafa kaldırdım.
Bilemedim başka ne istersin .
Belki salep ?
Onu da sana ayırdım.
Ben bu gönlümü kışa kaptırdım..
Şeymanur ARICI
