ADALETİN SESİ
Adalet bir nizamdır, öyle kolay bozulmaz
Adalet bir lisandır, öyle kolay okunmaz
Güneşidir dünyanın, eğer sönerse adalet
Bitmeyecek tükenmeyecek bu dünyada dalalet
Burayı ne sandın sen adı; Dar-ı imtihan
Sen bozarsan adaleti, bozulur bu nizam
Atandan emanettir bu adalet sana
Unutursan adaleti, hesap verirsin yaradana
Herkese aynı adalet der susmaz Kur’an
Ama adaletsizlikten yanar hep gariban
Ezdikçe ezerler üstüne gelirler senin
Umrunda olmaz adaletsizlik kimsenin
Eskiden bir adaleti vardı – şaşmazdı – Türk’ün
Kime sorarsan sor bizden iyi bilir bugün
İmanla dolmuş bedenlerin hani adaleti
Meğer imanlı görünmekmiş onların cehaleti
Müslümanım diyor giriyor gurura
Her şey tastamam gibi birde başlıyor sürura
Namaz yok, farz yok bu nasıl Müslüman ?
Böyle Müslüman olacaksan olma ha aman !
Birde adaleti unutup durmaya çalışır rükûya
Sonra marifetmiş gibi birde başlar huşuya
Yine de, yine de susmaz adaletin sesi
Sen susarsan eğer, haykıracak cümlesi
Şimdiye dek sustun, eline ne geçti söyle
Sen susarsan onlarda aynını yapar böyle
Ne yarının kalır, bugün olur dün gibi
Senin hasretin ceddine yanar kor gibi
Ben Türk’üm, bura benim yurdum, benim ülkem
Bu ülkede adaleti görmeden, ben ölmem
Suretine çalındıkça kara lekeler kararır yüzün
Sen suya bulunmadıkça görünmeyecek özün
Ensene vururlar alırlar ağzından lokmayı
Daha çok alırlar, öğrenemezsen yutmayı
Sararlar diline adaletsizlikten yana küfürü
Sonra birde başlarlar ağlaşmaya adaletsizlikten ötürü
Şimdi kulakları da duymaz bağırsan da sesini
Bağırıp çağırma boşa tüketirsin nefesini
Bunların cismi de, hasmı da adaletten noksan
Almazlar adaleti götürüp gözlerine de soksan…
İbrahim ALICI
Muazzam bir kalemizin var beyfendi. Hayranınızım 🙂
Ellerine sağlık cok anlamlı bi siir teşekkürler Türkiye ❤