ADALETİN SESİ

ADALETİN SESİ

 

Adalet bir nizamdır, öyle kolay bozulmaz

Adalet bir lisandır, öyle kolay okunmaz

Güneşidir dünyanın, eğer sönerse adalet 

Bitmeyecek tükenmeyecek bu dünyada dalalet

Burayı ne sandın sen adı; Dar-ı imtihan

Sen bozarsan adaleti, bozulur bu nizam 

Atandan emanettir bu adalet sana 

Unutursan adaleti, hesap verirsin yaradana 

Herkese aynı adalet der susmaz Kur’an

Ama adaletsizlikten yanar hep gariban 

Ezdikçe ezerler üstüne gelirler senin 

Umrunda olmaz adaletsizlik kimsenin 

Eskiden bir adaleti vardı – şaşmazdı – Türk’ün

Kime sorarsan sor bizden iyi bilir bugün

İmanla dolmuş bedenlerin hani adaleti 

Meğer imanlı görünmekmiş onların cehaleti

Müslümanım diyor giriyor gurura

Her şey tastamam gibi birde başlıyor sürura

Namaz yok, farz yok bu nasıl Müslüman ? 

Böyle Müslüman olacaksan olma ha aman !

Birde adaleti unutup durmaya çalışır rükûya 

Sonra marifetmiş gibi birde başlar huşuya 

Yine de, yine de susmaz adaletin sesi 

Sen susarsan eğer, haykıracak cümlesi

Şimdiye dek sustun, eline ne geçti söyle 

Sen susarsan onlarda aynını yapar böyle 

Ne yarının kalır, bugün olur dün gibi 

Senin hasretin ceddine yanar kor gibi

Ben Türk’üm, bura benim yurdum, benim ülkem

Bu ülkede adaleti görmeden, ben ölmem 

Suretine çalındıkça kara lekeler kararır yüzün

Sen suya bulunmadıkça görünmeyecek özün

Ensene vururlar alırlar ağzından lokmayı

Daha çok alırlar, öğrenemezsen yutmayı

Sararlar diline adaletsizlikten yana küfürü

Sonra birde başlarlar ağlaşmaya adaletsizlikten ötürü

Şimdi kulakları da duymaz bağırsan da sesini 

Bağırıp çağırma boşa tüketirsin nefesini 

Bunların cismi de, hasmı da adaletten noksan 

Almazlar adaleti götürüp gözlerine de soksan…

 

İbrahim ALICI